Երեկ Ադրբեջանի Ազգային ժողովի առաջին նիստի ժամանակ Ալիևը հերթական ռազմատենչ ու հայատյաց ելույթով է հանդես եկել, որին ՀՀ ԱԳՆ-ն, իհարկե, չի արձագանքել. չի կարող, չէ՞, խաթարվել «խաղաղության» այս «վեհ գործընթացը»:
Այո, Ինձ մոտ եկեք, որ հանգստանաք: Եկեք ու մնացեք, որ ձեր հանգիստը լիակատար լինի. վերջ տվեք ձեր տենդագին վազվզուքին. հանգիստ ու անխռով եղեք: Ինձ մոտ եկեք ո՛չ միայն շնորհներ ստանալու, այլ նաև Ինձ մոտ լինելու համար:
Օրհնեալ Տէր, որ բնակեալդ ես ի բարձունս, եւ օրհնեալ են փառք մեծութեան Քո. որ հաստատեցեր զլուսաւորս ի բարձունս, ի յերկնից լոյս ծագեցեր ընդ ամենայն տիեզերս. արարեր զարեգակն լուսատու տուընջեան, զլուսինն եւ զաստեղս՝ լուսատու գիշերոյ, եւ զլոյս ճրագի:
Արմեն Աշոտյանի հետ էի խոսում (ինձ կարելի է): Նկատել էր, որ ՄԱԿ-ի ամբիոնից երեկվա ելույթում ն.փաշինյանը մեջբերել է Աստվածաշնչյան մի հայտնի տեղի՝ Հովհաննու Ավետարանի 1:1 համարը։ Է՝ օքեյ՝ մեջբերել է՝ մեջբերել է։
Մի անգամ Ֆրանցիսկ Ասիզացին ծոմապահության ժամանակ խոնարհաբար հարցնում է իր կրտսեր եղբայրներից մեկին.
«Այս ավանակիը ուտել է ուզում, ինչ անեմ սրա հետ»,- այսինքն դրանով իսկ ասում էր, որ իր մարմինն այևս չի դիմանում ծոմապահությանը։
Առաջիկայում Իրանի Իսլամական Հանրապետությունը դառնալու է միջուկային տերություն։ Այդ անխուսափելի զարգացումը շեշտակիորեն փոխելու է տարածաշրջանում տիրող աշխարհառազմավարական հաշվեկշիռը և ուժերի հարաբերակցությունը՝ հօգուտ Իրանի։ Հայաստանի Հանրապետությունը կարող է ստանալ կայուն և ապահով զարգացման առնվազն 10-20 տարի, քանի որ Իրանին պետք է լինելու ամրապնդել իր հյուսիսային սահմանների անվտանգությունն ու չեզոքացնել թուրանական սպառնալիքը։ Այս իրավիճակում Հայաստանն առանցքային դերակատարում և նշանակություն ունի։